-
1 utrafić komuś w smak
= utrafić komuś w gust -
2 utrafić komuś w gust
= utrafić komuś w smak угоди́ть на че́й-л. вкус -
3 utrafić
utrafi|ć\utrafićony сов. попасть;● \utrafić w (samą) porę подоспеть (как раз) вовремя;
\utrafić komuś w gust (w smak) угодить на чеи-л. вкус+* * *utrafiony сов.попа́сть- utrafić samą porę
- utrafić komuś w gust
- utrafić komuś w smakSyn:
См. также в других словарях:
utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… … Słownik języka polskiego
